A. Drozdowska, E. Szurowska 1
1 II Zakład Radiologii UCK Gdańsk
Ziarnistości pajęczynówki powstają na skutek rozrostu błony pajęczynówki do zatok opony twardej. Zazwyczaj ziarnistości pajęczynówki mierzą kilka milimetrów, ale rzadko mogą urosnąć wystarczająco, aby częściowo zamknąć i powiększyć zatokę opony twardej. Struktury te rzadko powodują objawy nadciśnienia żylnego wtórne do częściowej obturacji zatok. W takich przypadkach w diagnostyce różnicowej należy na pierwszym miejscu wykluczyć zakrzepicę zatoki opony twardej, która jest potencjalnie niebezpieczna i wymaga natychmiastowego leczenia.
Przedstawiamy przypadek 49-letniej kobiety, zgłaszającej podostre, uporczywe bóle głowy i wymioty, występujące od 3 tygodni, stopniowo postępujące. Chora przyjmowała od 4 tygodni HTZ w plastrach z powodu zaburzeń miesiączkowania. Badanie rezonansu magnetycznego wykazało zmianę, o długości 4 cm, w zatoce strzałkowej górnej, powodującą ubytek zakontrastowania zatoki. Struktura wykazywała utratę sygnału w obrazach FLAIR i miała sygnał identyczny z sygnałem płynu mózgowo-rdzeniowego we wszystkich sekwencjach badania. Zmianie towarzyszyły wyraźnie poszerzone żyły powierzchowne zespalające Trolarda i Labbego oraz żyła wielka mózgu (Galena). Badanie wenografii-MR wykazało utrzymujący się przepływ żylny wokół zmiany. W badaniu tomografii komputerowej uwidoczniono impresję zmiany na przylegającą kość czołową, powodującą gładkokonturowaną erozję (scalloping).
Olbrzymia ziarnistość pajęczynówki może być błędnie zdiagnozowana jako zakrzepica zatoki opony twardej. Obrazowanie MR w połączeniu z wenografią MR jest najbardziej użytecznym narzędziem diagnostycznym w różnicowaniu tych dwóch jednostek.